ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΕΙΟ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΤΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Έγκλειστο δόντι ονομάζεται εκείνο το οποίο δεν έχει εμφανιστεί στο στόμα μετά την κανονική και αναμενόμενη ηλικία ανατολής του. Ημιέγκλειστο είναι όταν φαίνεται μόνο ένα μικρό τμήμα του.

Η κυριότερη αιτία που ένα δόντι παραμένει ημιέγκλειστο ή έγκλειστο είναι όταν δεν υπάρχει ο χώρος μέσα στη στοματική κοιλότητα να αναπτυχθεί. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ένας τραυματισμός του δοντιού ή η παρουσία ενός εμποδίου, εμποδίζουν το δόντι να ανατείλει.

Οι φρονιμίτες είναι τα δόντια που κατά κύριο λόγο παραμένουν έγκλειστα, με τον άνω κυνόδοντα να ακολουθεί. Σπανιότερα παραμένουν έγκλειστοι ο κάτω κυνόδοντας, οι προγόμφιοι και οι γομφίοι.

Σε αντίθεση με τους φρονιμίτες που αφαιρούνται εύκολα, οι κυνόδοντες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία της οδοντικής σύγκλισης και είναι απαραίτητο να ανατείλουν στη θέση τους.

Οι κυριότερες αιτίες έγκλεισης των κυνοδόντων είναι οι εξής:

– Εμπόδια στο δρόμο της ανατολής. Ο συνωστισμός στον οδοντικό φραγμό, το συμπαγές οστούν, η οδοντική σύντηξη, η ινωμάτωση και ο παχύς ινώδης ιστός αποτελούν μερικά από τα εμπόδια στην ανατολή των κυνοδόντων. Ο συνωστισμός των δοντιών αποτελεί σύνηθες φαινόμενο και συχνά προκαλείται από γενετικά αίτια.

– Έκτοπη ανατολή οδόντων. Η θέση της γνάθου είναι σημαντική για την ανατολή του δοντιού και καθορίζεται από γενετικούς παράγοντες. Ειδικότερα οι μόνιμοι κυνόδοντες της άνω γνάθου αναπτύσσονται ψηλά μέσα στο οστούν και πρέπει να διανύσουν μεγάλη απόσταση για να ανατείλουν. Επομένως, τα δόντια τα οποία βρίσκονται σε περίεργη θέση στη γνάθο αδυνατούν να ανατείλουν και οδηγούνται στη δημιουργία σταυροειδούς σύγκλεισης

– Δυσλειτουργία του μηχανισμού ανατολής. Ο μηχανισμός της ανατολής είναι πολύπλοκος και σε αυτόν εμπλέκονται πολλά κύτταρα του οργανισμού. Ένας τραυματισμός είναι η συνηθέστερη αιτία για την πρόκληση βλάβης στον μηχανισμό ανατολής, με αποτέλεσμα αυτός να μην λειτουργεί φυσιολογικά και να προκύψει έγκλειση ενός ή περισσοτέρων δοντιών. Tο οδοντικό τραύμα επηρεάζει τα κύτταρα του περιρριζίου με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί ενασβεστιωμένος ιστός (ενασβεστίωση) στην περιοχή.

1. – Εξαγωγή του νεογιλού κυνόδοντα. Η θεραπεία αυτή είναι πιο αποτελεσματική για υπερώια έγκλειστους κυνόδοντες. Σημαντικός παράγοντας επιτυχίας είναι η θέση του έγκλειστου κυνόδοντα. Όσο πιο υπερώια βρίσκεται ένας έγκλειστος, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να ανατείλει μετά την εξαγωγή του. Πιο συγκεκριμένα ο κυνόδοντας δεν πρέπει να περάσει το μέσον του κατακόρυφου άξονα του πλαγίου για να έχει επιτυχία. Επιπλέον, αν η εξαγωγή εφαρμοστεί σε ηλικία 10-13 ετών το ποσοστό επιτυχίας ενισχύεται περισσότερο. Στους ασθενείς που εφαρμόζεται η θεραπεία της εξαγωγής πρέπει να γίνεται επανεξέταση στους 6 μήνες.

   – Ορθοδοντική. Όταν υπάρχει έντονος συνωστισμός στον οδοντικό φραγμό, η ορθοδοντική παρέμβαση με τοποθέτηση ακίνητων μηχανημάτων για ανάκτηση χώρου μπορεί να αποφέρει ευεργετικά αποτελέσματα. Δηλαδή οι έγκλειστοι κυνόδοντες της άνω γνάθου μπορεί, χωρίς καμία άλλη παρέμβαση, να ανατείλουν στο φραγμό.

   – Χειρουργική αποκάλυψη. Για τη συγκεκριμένη θεραπεία εφαρμόζονται διάφορες τεχνικές, μερικές από αυτές αφορούν την αποκάλυψη του οδοντοθυλακίου, και άλλες προϋποθέτουν την αφαίρεση του, προκειμένου να αποκαλυφθεί η αδαμαντίνη. Επιπλέον, η αποκάλυψη κυνόδοντα μπορεί να πραγματοποιηθεί και με την χρήση laser.

Για να μεταφερθεί το έγκλειστο δόντι στη σωστή του θέση και να γίνει λειτουργικό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Οι κυριότεροι από αυτούς είναι η απόσταση του δοντιού από την τελική του θέση, η φορά του δοντιού, αλλά και η ηλικία του ασθενούς. Ο ορθοδοντικός που θα αναλάβει την θεραπεία είναι ο πλέον κατάλληλος να επιλύσει τυχόν απορίες